Gisteren was hij er niet, maar vandaag heeft hij het dubbel en dwars goedgemaakt. Matthijs meldde zich vanmorgen als een van de eersten!

Langzaam maar zeker beginnen ze wat meer te piepen en te kraken. De buikspieren schreeuwen om wat ontspanning. De kamer van de mannen heeft zich vanmorgen flink verslapen, maar er is geen ontkomen aan. Een flinke bons op de deur en binnen 2 minuten liggen ze allemaal, al dan niet in sport outfit op de matjes.

De verschillende oefeningen worden netjes uitgevoerd, de lijven worden langzaam maar zeker wakker en na een Zonnegroet of 3 wordt het al snel tijd voor het ontbijt. Hoe meer ze vermoeid raken, hoe minder zin ze soms hebben in eten, maar ik moet zeggen dat ze flink zitten te smikkelen.

Allemaal de bus weer in, op naar de training. Bij Marco vandaag op het programma een 6x100 op tijd. Het hoefde niet hard, maar ze moesten proberen om alle keren precies even hard te zwemmen en dat is een hele klus. Milou en Plato kregen het toch voor elkaar om tussen de 6 verschillende tijden maximaal 1 seconde verschil te hebben! Daarna hebben ze nog wat banen wisselslag gezwommen waarbij ze moesten tellen hoeveel slagen er per baan gemaakt werden.

Bij Iris en Miranda was het natuurlijk de vraag of het goed zou komen met de onderwaterfases. Nou, daar waren de dames heel duidelijk in, daar waar het gisteren met het oefenen heel erg goed ging, waren ze vandaag weer “even”vergeten dat ze er op gingen letten! De 200 Vrij bij het inzwemmen moest dan ook opnieuw. Er werd even gedreigd met een 200 Vlinder, maar nadat iedereen beterschap gezworen had, mocht het toch nog een keer in Borstcrawl.

Sjoerd heeft zijn zwemmers ook laten werken aan slaglengte. Per 50 meter moesten er 2 punten minder gescoord worden. Opdracht was om per 50 meter hard te zwemmen, maar met zo min mogelijk slagen. Aan het einde van de baan telde je dan je secondes bij je aantal slagen op en je puntentotaal moest dan zo laag mogelijk worden. Die je dat dan door 2 seconden harder te zwemmer met misschien een slag meer. Of wil je bijvoorbeeld juist 2 slagen minder maken en een seconde langzamer zwemmen? Meten (proberen) is weten. Voor iedereen bleek het anders te zijn.

Net als dinsdag hebben wij ons beziggehouden met lichaamsspanningsoefeningen. Dit keer op de rug en met een beker drinken op de kop. Daarna hebben we, na even kort racen, ons weer gefocust op keerpunten.

Snel weer omkleden, gelukkig iets minder rap dan gister, en hop weer naar Berlijn. Nieuwe routes, wilde plannen, we hebben er allemaal weer enorm veel zin in!

Dit keer stopt de bus ergens anders in de stad. Weer bij de metro, maar nu bij de Zoologische Garten. We verspreiden ons weer door de metro tunnels en ieder groepje gaat enthousiast op pad.

De jongste jongens begonnen vandaag in het techniekmuseum. De meiden hadden het dinsdag al naar hun zin gehad in het museum, kun je nagaan hoeveel de jongens daarvan genoten hebben! Ze waren er niet weg te slaan. Na een uur of twee moesten ze toch door voor de rest van de tour, maar dat was met enig pijn in het hart.

Op de Kurfürstendamm werden snel wat pizzapunten naar binnen gewerkt om daarna een afgebrokkelde kerk te gaan bezoeken. Wederom flink gewandeld, vergezeld door een hoor vrolijk gezang en een heerlijk potje stoeien. De meeste indruk maakten misschien nog wel de etalages van de dure winkelstraat! Horloges van wel 40.000 Euro, die kun je maar beter niet laten slingeren.

De jongste meiden vroegen zich bij de eerste stap richting metro meteen af hoe lang het nog ging duren voordat ze mochten gaan shoppen voor souvenirs. Het geld brandde gaten in de zakken! Even geduld nog dames, eerst wat cultuur snuiven.

Van de Brandenburger Tor naar het Holocaust Memorial, via Unter den Linden de Berliner Dom naar Alexander Platz voor een echte Hotdog! Nee, geen Bradwurst, ook geen Currywurst, maar lekker Amerikaans! In de tussentijd werden de souvenirtjes ingeslagen en kon men weer op pad. Op naar de gedenkplaats van de Muur. De dametjes waren erg onder de indruk van de historie van de locatie. De borden werden allemaal van voor naar achter en weer terug gelezen.

Er lag een soort gastenboek waar iedereen heel graag in wilde schrijven. Terwijl ze langs het monument liepen van waar de muur had gestaan werd door Zoë gevraagd of ze nu langs de Oost- of de Westkant van de Muur liepen. Het bleek de Oostkant te zijn. “Dus dan lopen we nu aan de kant waar de mensen geen vrijheid hadden en waar de mensen het echt zwaar hadden?” Dat klopte inderdaad. Al snel waren ze het er over eens dat ze de oversteek wilden maken en aan de kant van de vrijheid wilden lopen. Maar ook nu was de mogelijkheid tot het maken van die oversteek er niet zomaar even, al waren de omstandigheden verder absoluut niet vergelijkbaar.

De middelste groep is begonnen op de gedenkplaats van de Muur, ook deze groep was behoorlijk onder de indruk van wat ze zagen en hoorden. Het drong nu pas echt tot ze door wat er hier allemaal was gebeurd.

Met de metro door naar het volgende punt. En je moet toch wat in zo’n wagon en we zijn op trainingskamp, dus Miranda en Iris hebben de groep aangezet tot lichaamsspanningsoefeningen. Gelukkig kwam Alexander Platz snel in zicht en kon men zich storten op de lunch. Op het plein en de omgeving was een hoop gezelligheid. Verschillende straatmuzikanten waarvan genoten werd.

Nog een mooie wandeling langs de Eastside Gallery. Mooi om te zien, soms wel jammer om te zien dat de mooie kunstwerken weer beklad worden door nieuwer graffiti. Na een vermoeiende dag weer terug naar de metro en op zoek naar de bus.

Een aantal meiden was zo moe, dat ze erg blij waren om te kunnen zitten in de metro. Toen een paar haltes later twee wat oudere echtparen de metro instapten, verzuchtte een van de dames dan ook “ohhh nou moeten we zeker weer opstaan”. Maar een van de twee dames op leeftijd stelde haar al heel snel gerust “nee hoor, wij kunnen prima blijven staan”, in strak Hollands. De hoeveelheid tinten rood en paars van schaamte die volgden waren niet op een hand te tellen en excuses volgden snel.

Zoals je bij de foto’s terug kunt zien, heeft ook deze groep de tijd gehad om te shoppen...

Ook de oudste groep heeft weer flink de pas erin gehad. Na veel van de eerder al genoemde culturele bezienswaardigheden was het voor deze groep ook even tijd om te shoppen. De flink deel van de middag is dan ook doorgebracht in de Berliner Mall.

In het midden van het winkelcentrum lag een grote runway klaar voor een modeshow. Toen ze zich om 15:45 weer moesten gaan verzamelen voor vertrek werden net de laatste outfits geshowd. Een iemand kon zich niet echt inhouden en nadat de laatste modellen hun rondjes gelopen hadden, sprong deze ook onder begeleiding van de DJ’s op het podium en de runway om de kunsten te showen. Uiteraard onder luid gejoel van de groep en applaus van de overige belangstellenden.

Moe maar voldaan zat iedereen weer behoorlijk op tijd in de bus. Nog even bijkomen en dan weer aanschuiven voor het diner. Voor vanavond rijst met kalkoen op het menu!

Nu even lekker de beentjes omhoog. Morgen al weer de laatste dag hier.